[8 maja 2019 wspomnienie św. Stanisława, biskupa i męczennika]
Chodzi za mną pewna myśl dotycząca relacji dziecko- rodzic, a odnosząca się do realizacji potrzeb dziecka. Jako mądrzy, świadomi zagrożeń dorośli często musimy odmawiać dzieciom, bo w przeciwieństwie do nich widzimy całość sytuacji i potrafimy rozróżnić „chcę” od „potrzebuję”. Dziecko potrzebuje tego, co służy jego dobru, rozwojowi. Chcieć może tego, co nie jest dla niego dobre, a takie mu się jedynie wydaje. Mimo buntu dziecka, jako dorośli powinniśmy umieć umiejscowić pojawiające się prośby w kategoriach: chcieć i potrzebować, aby naszym dzieciom nie zaszkodzić. A jak się sprawa ma odnośnie naszego chcenia i potrzebowania?