Bo ona jest wszystkim. Bo to także moje imię.
[22 kwietnia 2018, cytat dnia: „Wolności nie można tylko posiadać, nie można jej zużywać. Trzeba ją stale zdobywać i tworzyć przez prawdę.”
-św. Jan Paweł II ]
No cóż. Tak bywa w życiu, że nie zawsze się ma, co się chce i co się tam sobie umyśliło. Bywa, że nasza pewność, nasz entuzjazm i nasz plan, nasze zamiary stają się ułudą. Iluzją, którą tworzymy dla własnego komfortu i poczucia kontroli. Coś się wali i w takiej sytuacji szukamy winnego… Czytaj dalej „Słowo#20 Rozczarowanie Bogiem?”
[22 kwietnia 2018, Międzynarodowy Dzień Ziemi]
Jakiś czas temu miałam okazję obserwować zjawisko, które absolutnie mnie zafascynowało w swej niezwykłości. Nie była to zorza polarna, ani spadająca gwiazda, ani nawet zaćmienie. Był to ptak (nie wiem nawet jaki) siedzący na gałęzi… Czytaj dalej „Słowo#19 Ptaki, drzewa, owoce.”
[10 kwietnia 2018, wspomnienie św. Fulberta]
Od kilku tygodni chodzi za mną fragment Ewangelii św. Marka o ziarnie, które może wpaść na drogę, na grunt skalisty albo mogą zagłuszyć go ciernie lub może zacząć rozwijać się na żyznej glebie (zob. Mk 4, 1-20). Choć aspiruję do bycia żyzną glebą, to nie daje mi spokoju obraz cierni czy chwastów, które zagłuszają kiełkujące ziarna Słowa Bożego w naszych sercach. Zdaję sobie sprawę, że problem afer doczesnych, życia tu i teraz, dotykania za wszelką cenę ziemi i kurczowego trzymania się dóbr materialnych, ale też sytuacji dotyczył wszystkich żyjących pokoleń. Mam jednak głębokie przekonanie, że we współczesnym świecie ilość chwastów jest dużo bardziej przytłaczająca. Jest w czym wybierać. Czytaj dalej „Słowo#18 Curriculum vitae.”
[5 kwietnia 2018, wschód Słońca 6:02, dzień trwa 13 h 13 min]
Święta, święta, a po Świętach Wielkanocnych w mojej głowie został jeden obraz. Jeden, choć złożony z dwóch scen. Obraz został mi podarowany podczas Liturgii Wieczerzy Paschalnej, w której uczestniczyłam pierwszy raz w życiu. Podczas początkowej części, kiedy wnętrze kościoła było pogrążone w ciemności i ciszy oraz oczekiwaniu, zamknęłam oczy i w mojej wyobraźni zostałam przeniesiona do wnętrza grobu wykutego w skale. Czytaj dalej „Słowo#17 Świetlista biel.”
[27 marca 2018, cytat dnia: „Osoba mówiąca, że się czegoś nie da zrobić, nie powinna przeszkadzać osobie, która to właśnie robi”- przysłowie chińskie, Międzynarodowy Dzień Teatru]
Ja nadal mam wątpliwości. Nie do wiary. Pytanie, czy to mi się śni wraca do mnie jak bumerang. A On pyta: Nadal mi nie wierzysz? Po tym wszystkim? Co jeszcze musi się wydarzyć, żebyś uwierzyła? Nie wiem. Jestem jak to przewrotne plemię żądające wciąż nowych znaków. Czytaj dalej „Słowo#16 Prezentacja.”
[26 marca 2018, wspomnienie św. Dobrego Łotra]
Już od dłuższego czasu zbieram się do wyznania czegoś, a dokładnie ugryzienia i przeżucia w formie pisemnej pewnego istotnego tematu. Jest nim mianowicie Eucharystia, czyli przyjmowanie ciała i krwi Chrystusa. Dokładnie chodzi o pewne zdarzenie w moim życiu na drodze mojego nawracania, które zdeterminowało moje myślenie o przyjmowaniu Komunii Świętej. Zostałam obdarowana przez Niego pewnym pięknym prezentem w momencie, w którym myślałam, że jestem oddzielona od Jego łaski przez swoje grzechy. Czytaj dalej „Słowo#15 „…kto utraci swoją duszę dla Mnie- ocali ją” (Łk 9, 24)*”
[22 marca 2018, Światowy Dzień Wody]
Od pewnego czasu zastanawiam się nad tym, jak ogarnąć mentalnie Trójcę Świętą i świętych w jednym Kościele. Nie wspominając o aniołach. Przede wszystkim TEGO się nie da ogarnąć, powiedzmy sobie szczerze. Kościół katolicki obfituje w kult świętych, a do tego dochodzi fakt, że Bóg jest w trzech postaciach, ale tak naprawdę w jednej. W pierwszej próbie ogarniania robi się woda z mózgu. W drugiej patrzysz na nieskończone morze możliwości, a trzeciej nie masz ochoty podjąć. Czytaj dalej „Słowo#14 „Strzeż mnie jak źrenicy oka…” (Ps 17, 8)”
[17 marca 2018, cytat dnia: „Głupota jest zawsze wystarczająca, mądrość nigdy” S. Mrożek]
„Piłat zauważył: A zatem jesteś królem? Jezus na to: Masz słuszność, jestem królem. Ja po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, aby złożyć świadectwo prawdzie. Każdy komu bliska jest prawda, słucha mojego głosu” (por. J 18, 37). Prościej się nie da, nawet Piłat zauważył. Czemu ja, czemu my wciąż nie zauważamy? Czytaj dalej „Słowo#13 Umarł Król, niech żyje Król.”
[13 marca 2018, moje 31. urodziny]
Będąc zapobiegawczą i zawsze krok z przodu, już w wigilię moich urodzin, kładąc się spać poprosiłam Go o urodzinowy prezent. Pierwszy raz w życiu. Szczerze mówiąc to z bezczelnością i ufnością dziecka, zażądałam podarunku, zapowiadając, że nie wykpi się prezentami i ciepłymi słowami od innych. Kolejnego dnia wieczorem zasypiałam już z myślą: uważaj o co prosisz, bo On prośby spełnia w nieoczekiwany sposób. Czytaj dalej „Słowo#12 Życie dookoła świata.”
[11 marca 2018, Faza księżyca: dąży do nowiu]
Wiara to przepraszanie Boga, że się jej nie ma.
(powiedzenie własne na podstawie rozmowy z babcią)
Co jakiś czas w swoich wątpliwościach mam zderzenie z podłogą i dzisiaj po niedzielnym pakiecie msza+ szkółka niedzielna+ rosołek po raz kolejny zaliczyłam parkiet. Moje poczucie beznadziei i nicnieznaczenia sięgnęło tak daleko, że wezbrała we mnie chęć dogłębnego przestudiowania księgi Hioba w całości. Z tymże, jak zwykle mój zamiar rozminął się z Jego zdaniem na temat tego, czego potrzebuję. Czytaj dalej „Słowo#11 Wiara to przepraszanie Boga, że się jej nie ma.”